Waar in 1837 het eerste kerkje van het Kamp van Beverlo gebouwd werd, ligt nu het Belgisch militair kerkhof. Het werd aangelegd in 1928 op de plaats waar de Duitsers tijdens wereldoorlog I een oorlogskerkhof aanlegden. Het kamp was tijdens WO I immers een belangrijke troepenopleidingsplaats voor de bezetter. In het militair hospitaal werden zwaar gewonde Duitsers verpleegd. Velen onder hen stierven en werden begraven op dit kerkhof. Hierdoor wordt het door de “Kampenaars” nog wel eens het Duitse kerkhof genoemd. Hier werden de slachtoffers van beide wereldoorlogen begraven. In 1945 werden de Duitse stoffelijke resten naar de grote Duitse begraafplaats in Lommel overgebracht. In 1972 nam het Ministerie van Binnenlandse Zaken het kerkhof over en legde het helemaal opnieuw aan. Sedert 01 januari 2004 is het beheer en onderhoud van deze Belgische Militaire Begraafplaats overgenomen door het Ministerie van Defensie. In 2008 werd de hele site door de Vlaamse overheid als monument beschermd. De begraafplaats bestaat uit een aantal ereperken, maar het belangrijkste architecturale element op de begraafplaats is de oude Duitse herdenkingskapel, die eind jaren 1940 aangepast werd als herdenkingskapel voor de omgekomen krijgsgevangenen van beide wereldoorlogen. In plaats van ‘Den bis in den Tod Getreuen’ staat er nu als opschrift: ‘hic jacet belli captivus IGNOTUS / PG INCONNU onbekend KG / 1914 1918 1940 1945’. Ondanks het feit dat de kapel gedeeltelijk herbouwd werd, is de gelijkenis met de originele tekening nog altijd bijzonder treffend. Binnen werden ook twee authentieke elementen van de Duitse kapel hergebruikt: een bronzen schild met zwaard en een geschilderd glas met de zegenende Christus en de apostelen Petrus en Paulus. Op het witte tongewelf aan de binnenkant waren destijds ook fresco’s aangebracht tegen een blauwe achtergrond. Bij de uitbreiding in de jaren 1940 kwam aan de oostkant van de begraafplaats van de Eerste Wereldoorlog een tweede kapel als kopie van de verbouwde Duitse kapel. Die wordt eveneens geflankeerd door twee keer twee Griekse zuilen met eenzelfde dak en fronton. De tweede herdenkingskapel herinnert aan de politieke gevangenen van de Tweede Wereldoorlog, waardoor ze eigenlijk niet goed past bij de graven van de Eerste Wereldoorlog. Een tweede authentiek element dat nog herinnert aan de vroegere Duitse begraafplaats is de waterput. De huidige bakstenen constructie vervangt een door de Duitsers gebouwd origineel in natuursteen. Het kunstig gemaakte smeedwerk is echter nog altijd het origineel uit 1835. De diepe waterput zelf was in de beginperiode van het kamp gemaakt door de Belgische genie. Door de inname van de Duitse begraafplaats breidde de oppervlakte van de Belgische begraafplaats uit tot 183 are. In totaal zijn er 1312 graven. |
Kijk ook eens naar de oude postkaarten Een lijst met de namen van zij die er begraven vinden kan je hier vinden en een plan van het kerkhof hier. |
This article is also available in English