Het Solarium
Uit het Latijn: plaats waar men een zonnebad kan nemen, ook zonnebank.
Voor 1940, in de periode van halfoogst, richtten de eigenaars en de uitbaters allerlei watersporten in zoals wedstrijd zwemmen, schoonduiken van de twee wipplanken. Ook werden er regelmatig door de plaatselijke club waterpolowedstrijden gehouden.
Voor WOII verbleven er duizenden militairen in het Kamp van Beverlo. Het klinkt logisch dat daar sportbeoefenaars bij waren. Typisch was dat de zwemmers reeds in clubkledij aantraden. De dames in aangepaste ééndelige modieuze badpakken. Het oog wil ook wat… Misschien sprak men toen van “Il faut sacrifier quelque chose a l’apparence”. Het was toen gewoon dat de meeste bezoekers een aardig mondje Frans spraken bij het genieten van crême-glacée of café- cramique of une bière. De heren konden mekaar uitdagen tot een partijtje biljart.
In 1935 was de droom van de familie Janssens – Clerckx verwezenlijkt. De bevolking in Leopoldsburg en omliggende kon toen genieten van de Lido, in volle expansie, en het pas geopende Solarium. De Wehrmacht en de Kriegsmarine gooiden roet in het water: gans WOII was het Solarium bezet door Duitse troepen. Alhoewel er sommige dames in slaagden toegang te verkrijgen om…cramique te eten.
Bij de bevrijding verlieten de Duitsers het gebouw met alle gevolgen van dien. Het werd geplunderd en de extreme koude winter zorgde voor de verdere aftakeling van het prachtige complex. De verwezenlijkte droom van de familie duurde nog geen tien jaar.
Oude postkaarten
This article is also available in
English
