Het militair hospitaal vindt zijn oorsprong in het eerste niet permanente ambulantiekamp uit 1835. Het was in hout opgetrokken. In datzelfde jaar ontstond het Kamp van Beverlo en tegelijk met de aankomst van militairen rezen er gezondheidsproblemen. Vanaf 1839 werd met de definitieve uitbouw van het militair hospitaal begonnen. De eerste gebouwen, zoals dier er nu nog staan, dateren van 1850. Het bijzondere bouwconcept met laagbouw en stenen booggewelven, afzonderlijke paviljoenen onderling verbonden door honderden meters gangen, die ook de centrale middenkoer omsluiten, was voor die tijd een voorbeeld van toonaangevende architectuur. Die architectuur had bijzondere aandacht voor gezondheidsaspecten, zoals onder meer een goede verluchting van de ziekenzalen door hoge vensters. Vanaf 1901 werd het hospitaal uitgebreid met een speciale afdeling voor tuberculosepatiënten. Daarvoor werd een speciale galerij met glazen dak gebouwd. In 1913 werd het hospitaal opnieuw uitgebreid met acht ziekenzalen, een nieuwe apotheek en een administratiegebouw. Tijdens de Eerste en Tweede wereldoorlog werd het hospitaal door de Duitsers opgeëist. Duitse krijgsgevangenen en dokters bleven er zelfs tot 20 december 1948. Vanaf 1951 werd het hospitaal opnieuw gebruikt en in 1971 werd het een medisch centrum voor de militairen. Sedert de bouw van een nieuw medisch centrum voor de militairen wordt het oud militair hospitaal nu als het museum van het Kamp van Beverlo gebruikt. Jammer genoeg is er sprake van dat het museum zal verhuizen. Wat er daarna zal gebeuren met dit gebouw is nog onbekend… |
Kijk ook eens naar de oude postkaarten |
This article is also available in English