Pater Lambert Aerts

Lambert Aerts werd geboren te Boorsem op 20 maart 1875, het jaar dat ook het Davidsfonds werd gesticht. Hij werd priester gewijd in 1900 en was achtereenvolgens leraar en directeur van het college van Peer. In 1915 werd hij pastoor te Heppen benoemd en bleef dit tot aan zijn dood te Wijshagen op 12 oktober 1937.

Pastoor Aerts was niet alleen een ijverig priester die zijn herderlijke plicht met de volle inzet van zijn wezen waarnam- maar tevens een vooraanstaand kunstkenner en pu­blicist. Hij spitste zijn studie toe op het beroemde Lam Gods van Van Eyck, nog altijd te bewonderen in de Gentse Sint-Baafskathedraal. Reeds in zijn tijd trok de onvermoeibare spreker die pastoor Aerts was met een dia­projector het land door om, meestal in scholen en pa­rochiezalen, zijn medemensen deelachtig te maken aan zijn esthetische ervaringen en kunst kritische inzichten.

Pastoor Aerts verwierf in kunstkringen vooral bekendheid door zijn opzienbarende stelling dat de centrale figuur op het bovendeel van het veelluik van Van Eyck niet God de Vader voorstelt, zoals algemeen gemeend wordt, maar wel de verheerlijkte Christus, God de Zoon dus. Met grote hardnekkigheid verdedigde hij deze stelling.

Omwille van zijn wetenschappelijk en letterkundig werk werd pastoor Aerts opgenomen in de Commissie voor Monu­menten en Landschappen, in de Geschiedkundige en Oud­heidkundige Kring en in de Vereniging voor Limburgse Schrijvers.

Vijf jaar voor zijn dood was pastoor Aerts de initiatief­nemer tot de stichting van het Davidsfonds in Leopolds­burg. Stichtingsdatum: 27 december 1932.

Op zijn grafsteen die op het nieuwe kerkhof te Heppen heropgericht werd staat te lezen:

_{“Die zijn Vlaamsche Volk en Taal en Kunst liefhad en diende. De studie van het Lam Gods vulde zijn dagen, de glorie van het Lam Gods vult zijn eeuwigheid”}